Co łączy sos sojowy, lukrecję oraz prezydentów Stanów Zjednoczonych – Obamę i Kennedy’ego – z chorobą Addisona? Ten moduł omawia kluczowe zagadnienia związane z niedoczynnością kory nadnerczy. Wytłumaczone zostaną podstawy fizjologii gluko- i mineralokortykosteroidów oraz praktyczne podejście do diagnostyki – w tym oznaczenie kortyzolu spoczynkowego, test stymulacji ACTH i pomiar aldosteronu: kiedy warto je wykonać, jak je poprawnie przeprowadzić i jak interpretować wyniki.

Nie zabraknie też prawdziwych przypadków klinicznych jak pudel Coco oraz krótkowłosy kot brytyjski o imieniu Piper. Dowiesz się, które leki mogą zaburzyć wyniki badań, jak prawidłowo rozpocząć terapię fizjologiczną dawką sterydów, dawkować DOCP i skutecznie monitorować efekty leczenia.

W ostatniej części skupimy się na przełomie nadnerczowym – jego rozpoznawaniu, typowych błędach terapeutycznych oraz schemacie przejścia z leczenia ostrego na protokół przewlekły, z uwzględnieniem przeliczenia dawek sterydów iniekcyjnych na doustne i mineralokortykoidowej terapii zastępczej.

W tym module omawiana jest nadczynność kory nadnerczy. Dowiesz się, jak odróżnić typy zespołu Cushinga: przysadkowo-zależną, nadnerczowo-zależną oraz jatrogenną. W tym module skupimy się również na wywiadzie z opiekunami, ponieważ to właśnie ich obawy często decydują o dalszej diagnostyce: powiększona sylwetka brzucha? Pies pije i oddaje mocz częściej? Ale czy na tyle częściej, by rozpocząć diagnostyczne domino? Jak pytać i o co?

Omówimy wskazania oraz prawidłowe wykonanie testów: stosunku kortyzolu do kreatyniny w moczu, testu hamowania niską/wysoką dawką deksametazonu oraz testu stymulacji ACTH, wraz z ich czułością i swoistością. Wytłumaczymy jak samodzielnie interpretować wzorce testu hamowania niską dawką deksametazonu.

Zastanowimy się także, dlaczego popularny i lubiany kalkulator Cushinga (VetCompass™ Cushing’s Diagnostic Prediction Tool) nie zawsze jest nieomylny. Poznasz Santiago – kota z zespołem Cushinga – oraz Charliego, psa, którego przypadek tylko z pozoru był oczywisty.

W ramach podsumowania omówimy leczenie (głównie farmakologiczne, choć wspomniane zostaną również alternatywne metody), długoterminowy monitoring oraz prowadzenie rozmów z opiekunami, które niekiedy bywają trudniejsze niż sama terapia.

W tym tygodniu skupiamy się na jednej z najczęstszych endokrynopatii u kotów – nadczynności tarczycy. W ramach wprowadzenia, zarówno do tego, jak i kolejnego modułu (Moduł 4. Niedoczynność tarczycy), wyjaśniona zostanie fizjologia gruczołu tarczowego, synteza i uwalnianie hormonów tarczycy oraz to, co dzieje się w przypadku nadczynności i niedoczynności tarczycy z patofizjologicznego punktu widzenia.

Na przykładzie kota Alberta pokażemy, jakie objawy powinny zapalić czerwoną lampkę i o co warto dopytać opiekunów starszych kotów – nawet jeśli sami o tym nie wspomną. Dowiesz się, czemu T4 to dopiero początek diagnostyki i kiedy sięgnąć po TSH czy fT4, dlaczego u każdego kota z nadczynnością tarczycy należy wykonać badanie dna oka, pomiar ciśnienia tętniczego krwi oraz rozważyć dodatkowe badania, takie jak SDMA czy badanie moczu.

Leczenie zostanie szczegółowo omówione: od diety, przez leki doustne i transdermalne, aż po chirurgię i leczenie jodem radioaktywnym. Kiedy leczyć, a kiedy poczekać? Jak dobrać terapię do konkretnego pacjenta? I co robić, żeby poprawił się stan pacjenta, a nie tylko jego wyniki?

Na koniec: monitoring, możliwe powikłania leczenia i jak mądrze współpracować z opiekunem, by terapia miała sens. A na zakończenie odpowiemy sobie na pytanie: czy koty mogą chorować na niedoczynność tarczycy?

W tym module przyglądamy się niedoczynności tarczycy u psów – chorobie częstej, ale często też błędnie rozpoznawanej. Na przykładzie Belli omówimy typowe i mniej oczywiste objawy kliniczne oraz to, jak prowadzić wywiad z opiekunami. Zajmiemy się również przypadkami wrodzonej niedoczynności tarczycy i diagnostyką różnicową, aby nie przeoczyć innych przyczyn apatii, przybierania na wadze czy problemów skórnych.

Poruszymy temat zespołu eutyreozy oraz wyzwań diagnostycznych przy obniżonym poziomie T4 – i dlaczego pojedynczy pomiar T4 jest niewystarczający do postawienia ostatecznej diagnozy. Dowiesz się, dlaczego warto zerknąć na cholesterol i trójglicerydy, jak dieta – zwłaszcza surowa – potrafi zaburzyć obraz kliniczny i wyniki badań oraz na co jeszcze zwrócić uwagę, zanim włączysz leczenie.

Przedstawimy zasady skutecznego monitorowania terapii, omówimy dostępne leki i schematy leczenia, a także realne oczekiwania wobec terapii – Twoje i opiekunów. Na koniec odpowiemy na pytanie, czy psy chorują na nadczynność tarczycy?

Cukrzyca u psa i kota to dwie różne historie, mimo że na pierwszy rzut oka wyglądają podobnie. Wyjaśnimy, jak działa trzustka, czym różni się etiopatogeneza u obu gatunków i czy dieta naprawdę jest aż tak ważna. Na przykładach Molly i Olivii pokażemy, jak podobne objawy mogą wynikać z zupełnie różnych mechanizmów.

Omówimy znaczenie badania moczu – jak prawidłowo pobierać próbki i kiedy wyniki testów paskowych rzeczywiście mają znaczenie. Dowiesz się, jak interpretować ketonurię, czym jest glukozuria bez hiperglikemii i jak nie pomylić cukrzycy z hiperglikemią stresową.

Porozmawiamy również o remisji i odpowiemy na pytanie, czy cukrzycę można czasem... zostawić nieleczoną.

Cukrzyca to nie tylko diagnoza, ale codzienne decyzje dotyczące leczenia i kontroli glikemii. W kursie omawiamy dostępne rodzaje insuliny, sposoby jej podawania oraz to, czy każdy kot faktycznie powinien być leczony.

Poruszymy temat hipoglikemii i hiperglikemii - stanów, które mogą stanowić bezpośrednie zagrożenie życia - oraz wskażemy, kiedy i jak reagować. Pokażemy, jak dostosować monitoring do możliwości pacjenta i opiekuna - od tradycyjnej krzywej glukozowej, przez FreeStyle Libre, po ocenę fruktozaminy. Wskażemy również proste, ale skuteczne metody nadzoru domowego, takie jak kontrola wzmożonego pragnienia, oddawania moczu czy masy ciała.

Nie zabraknie też rozmowy o insulinooporności i hipersomatotropizmie u kotów - przyczynach, które potrafią zniweczyć nawet dobrze prowadzoną terapię. Zastanowimy się, czy Senvelgo to przełom w leczeniu, czy jedynie obietnica zbyt piękna, by była prawdziwa. Na koniec pokażemy, jak rozmawiać z opiekunami o insulinie i zastrzykach - bez straszenia, za to z empatią i spokojem - aby zbudować z nimi współpracę, która przynosi długofalowe efekty.

24-25 stycznia 2026 - Egzamin pisemny (1 termin) - dostępny od SOBOTY 8:00 do NIEDZIELI do godziny 23:59
7-8 lutego 2026 - Egzamin pisemny (2 termin) - dostępny od SOBOTY 8:00 do NIEDZIELI do godziny 23:59

Egzamin ma formę testu online jednokrotnego wyboru, opracowanego przez prowadzącą na bazie materiałów z kursu (przede wszystkim nagrań), a swój wynik poznasz od razu po jego zakończeniu - zdobądź co najmniej 70% punktów, a w ciągu 7 dni prześlemy Ci Twój certyfikat!